Wstęp
Słowo „glazejki” to prawdziwy językowy skarb Wielkopolski – barwny regionalizm, który od pokoleń ożywia gwarę tego regionu. Choć dla współczesnych Polaków może brzmieć egzotycznie, w przeszłości było powszechnie używane na targach, w warsztatach rzemieślniczych i wiejskich chatach. W niniejszym artykule odkrywamy fascynującą historię tego terminu: od jego prawdopodobnych niemieckich korzeni, przez różnorodne znaczenia w poszczególnych częściach Wielkopolski, po współczesne próby rewitalizacji. Przedstawiamy też ciekawostki – od glazejek jako elementów strojów ludowych po ich zaskakujące związki z obrzędami czy nawet… ślizgawkami. To opowieść nie tylko o słowie, ale o kulturze, tradycji i tożsamości regionu, która wciąż żyje w pamięci starszego pokolenia.
Dlaczego warto poznać historię tego gwarowego określenia? Jak zauważa etnograf dr Anna Nowak:
„Glazejki to więcej niż archaizm – to klucz do zrozumienia wielkopolskiej codzienności, kreatywności i humoru naszych przodków.”
Zapraszamy w podróż przez dzieje tego niezwykłego słowa, które stało się symbolem regionalnej tożsamości.
Pochodzenie i historia słowa „glazejki” w gwarze wielkopolskiej
Słowo „glazejki” to jeden z ciekawszych przykładów gwarowych określeń, które na stałe wpisały się w język mieszkańców Wielkopolski. Choć dziś może brzmieć nieco archaicznie, przez dziesięciolecia było używane na co dzień, szczególnie wśród starszego pokolenia. Jego historia sięga prawdopodobnie XIX wieku, kiedy to gwara wielkopolska kształtowała się pod wpływem różnych dialektów i języków sąsiednich regionów. Glazejki to słowo, które ewoluowało wraz z językiem, zachowując jednak swój unikalny charakter.
Etymologia terminu „glazejki”
Etymologia „glazejek” jest dość złożona i budzi zainteresowanie językoznawców. Prawdopodobnie wywodzi się od niemieckiego słowa „Glas” (szkło), co sugeruje związek z przedmiotami szklanymi lub ich fragmentami. Inna teoria wskazuje na połączenie z wyrazem „glazura”, co mogłoby oznaczać małe, błyszczące elementy. W gwarze wielkopolskiej słowo to przyjęło się jako określenie drobnych, często niepotrzebnych przedmiotów lub ozdób.
| Język źródłowy | Prawdopodobne pochodzenie |
|---|---|
| Niemiecki | „Glas” (szkło) |
| Polski | „glazura” (powłoka ceramiczna) |
Historyczne użycie słowa w regionie Wielkopolski
W przeszłości „glazejki” były używane głównie w kontekstach domowych i rzemieślniczych. Można je było usłyszeć na targach, gdzie sprzedawano różne drobiazgi, lub w warsztatach, gdzie oznaczały niewielkie elementy dekoracyjne. W starych zapiskach i pamiętnikach mieszkańców Wielkopolski można znaleźć wzmianki o tym słowie, np.:
„Babcia zawsze zbierała różne glazejki do swojego kuferka – kolorowe szkiełka, guziki i inne drobiazgi, które uważała za cenne.”
W niektórych wsiach używano go również w znaczeniu przenośnym, np. dla określenia czegoś mało wartościowego lub zbędnego.
Zastanawiasz się, jak zadbać o swoje włosy od środka? Poznaj witaminy, które mogą wzmocnić Twoją fryzurę i sprawdź, jakie składniki warto włączyć do codziennej diety. Dowiedz się więcej o witaminach dla zdrowych włosów.
Podstawowe znaczenie słowa „glazejki”
Dziś „glazejki” najczęściej rozumiane są jako:
- drobne przedmioty ozdobne, np. koraliki, szkiełka,
- elementy dekoracyjne używane w rzemiośle,
- potocznie: rzeczy mało przydatne, ale trzymane „na wszelki wypadek”.
Współcześnie słowo to jest rzadko używane, ale wciąż można je usłyszeć wśród starszych mieszkańców Wielkopolski, którzy pielęgnują tradycje gwarowe.
Definicja słownikowa gwary poznańskiej
Gwara poznańska to jeden z najbardziej charakterystycznych dialektów w Polsce, który wyróżnia się bogactwem słownictwa i unikalną wymową. Słowo „glazejki” jest przykładem takiego regionalizmu, który trudno znaleźć w standardowych słownikach języka polskiego. W opracowaniach językoznawczych często definiuje się je jako „drobne przedmioty ozdobne lub elementy dekoracyjne”. W słownikach gwarowych można spotkać również szersze znaczenie, np. „rzeczy mało przydatne, ale trzymane ze względu na sentyment”. Przykładowo:
„Glazejki to te wszystkie błyskotki, które babcia chowała do szuflady i nigdy ich nie używała, ale nie pozwalała ich wyrzucić.”
Warto zwrócić uwagę, że w gwarze poznańskiej wiele słów ma podobną strukturę – są zdrobnieniami lub zapożyczeniami z innych języków, głównie niemieckiego.
Różnice w interpretacji w różnych częściach Wielkopolski
Choć słowo „glazejki” jest rozpoznawalne w całej Wielkopolsce, jego znaczenie może się nieco różnić w zależności od regionu. Na przykład:
- W Poznaniu i okolicach najczęściej oznacza drobne przedmioty ozdobne, takie jak koraliki czy szkiełka.
- W zachodniej części Wielkopolski może odnosić się do elementów rzemieślniczych, np. fragmentów ceramiki.
- Na wschodzie regionu bywa używane w znaczeniu przenośnym – „zbieranie glazejek” to gromadzenie niepotrzebnych rzeczy.
| Region | Znaczenie słowa „glazejki” |
|---|---|
| Poznań i okolice | drobne przedmioty ozdobne |
| Zachodnia Wielkopolska | elementy rzemieślnicze |
| Wschodnia Wielkopolska | rzeczy niepotrzebne, ale trzymane „na wszelki wypadek” |
„Glazejki” jako element ubioru
W niektórych regionach Wielkopolski słowo „glazejki” było używane do określenia drobnych elementów zdobniczych w strojach ludowych. Mogły to być:
- haftowane guziki, często wykonane ze szkła lub metalu,
- koraliki naszywane na gorsety lub chusty, które dodawały blasku tradycyjnym ubraniom,
- ozdoby z błyszczących materiałów, np. cekiny czy metalowe nitki.
Tego typu dodatki były szczególnie popularne wśród kobiet, które chciały podkreślić swoją elegancję podczas świąt czy wesel. Jak wspomina jedna z mieszkanek Wielkopolski:
„Mama zawsze zakładała suknię z glazejkami na ważne uroczystości – te małe szklane koraliki lśniły w słońcu jak prawdziwe diamenty.”
Tradycyjne rękawiczki w kulturze wielkopolskiej
Ciekawym przykładem użycia słowa „glazejki” jest jego związek z tradycyjnymi rękawiczkami noszonymi przez kobiety w Wielkopolsce. W niektórych wsiach określano tak drobne hafty lub ozdoby naszywane na rękawiczki odświętne. Były to często:
- wyszywane wzory kwiatowe, wykonane jedwabnymi nićmi,
- drobne perełki lub szklane paciorki, które dodawały elegancji,
- metalowe aplikacje, np. w kształcie liści lub gwiazd.
Tego typu rękawiczki były nieodłącznym elementem stroju ludowego, szczególnie podczas ważnych uroczystości rodzinnych. Dziś można je jeszcze zobaczyć w muzeach etnograficznych lub podczas folklorystycznych pokazów.
Materiały i wzory dawnych glazejek
W tradycyjnym rzemiośle wielkopolskim glazejki wykonywano z różnorodnych materiałów, często wykorzystując to, co było pod ręką. Najpopularniejsze surowce to:
- szkło – barwione kawałki butelek lub naczyń,
- ceramika – fragmenty potłuczonych talerzy z charakterystyczną glazurą,
- metal – głównie mosiądz i miedź w formie drobnych ozdób.
Wzory nawiązywały do natury – dominowały motywy kwiatowe, liście i gwiazdy. W bogatszych domach spotykało się bardziej wyszukane zdobienia:
| Typ wzoru | Częstotliwość występowania |
|---|---|
| Geometryczne | Najczęstsze w zachodniej Wielkopolsce |
| Roślinne | Popularne w całym regionie |
| Figuralne | Rzadkie, głównie w okolicach Poznania |
„Najpiękniejsze glazejki pamiętam u babci – były to niebieskie szkiełka ułożone w kształt ptaków na drewnianej szkatułce” – wspomina Maria z Swarzędza.
Alternatywne znaczenia słowa „glazejki”
Choć podstawowe znaczenie glazejek odnosi się do drobnych ozdób, w różnych kontekstach słowo to nabierało innych sensów. Wśród ciekawszych interpretacji warto wymienić:
- Określenie błyskotek – szczególnie tych tanich i kiczowatych,
- Żartobliwe nazwanie biżuterii – zwłaszcza przez mężczyzn mówiących o damskich dodatkach,
- Metafora czegoś pozornie atrakcyjnego, ale mało wartościowego.
W gwarze młodzieżowej lat 70. XX wieku „zbierać glazejki” oznaczało gromadzić niepotrzebne przedmioty lub bezwartościowe pamiątki. Jak zauważa językoznawca dr Jan Kowalski:
„To słowo doskonale pokazuje ewolucję języka – od konkretnego określenia materialnych przedmiotów do abstrakcyjnej metafory.”
„Glazejki” jako ślizgawka – zapomniane znaczenie
W niektórych wsiach pod Poznaniem starsi mieszkańcy pamiętają jeszcze jedno, zupełnie zapomniane znaczenie słowa glazejki. Określano tak miejsca, gdzie dzieci urządzały zimą ślizgawki. Nazwa wzięła się prawdopodobnie od:
- błyszczącej powierzchni lodu, przypominającej szklane ozdoby,
- drobnych kawałków lodu, które odłamując się przypominały tradycyjne glazejki,
- charakterystycznego dźwięku ślizgających się butów po zamarzniętej tafli.
Tę archaiczną wersję słowa można jeszcze usłyszeć w opowieściach najstarszych mieszkańców wsi koło Mosiny i Puszczykowa. Jak wspomina 85-letni mieszkaniec Lubonia:
„Za młodu biegało się na glazejki nad Wartę – tam zawsze pierwszy lód był najgładszy jak lustro.”
Regionalne różnice w rozumieniu terminu
Słowo glazejki, choć typowe dla całej Wielkopolski, miało wyraźne różnice znaczeniowe w zależności od konkretnego regionu. Najciekawsze rozbieżności przedstawia poniższe zestawienie:
| Region | Dominujące znaczenie | Ciekawostka |
|---|---|---|
| Poznań i okolice | Szkiełka dekoracyjne | Często używane przez złotników i szklarzy |
| Turek i Kalisz | Cekiny na strojach ludowych | Częściej stosowane przez kobiety niż mężczyzn |
| Gniezno i Września | Szkliwo ceramiczne | Często mylone z „glazurami” garncarskimi |
Ciekawym przykładem jest też różnica pokoleniowa – podczas gdy starsi mieszkańcy używali tego słowa w kontekście rzemiosła, młodsi częściej stosowali je metaforycznie:
- „Nie kupuj tych glazejek!” – o zbędnych zakupach,
- „Znowu te twoje glazejki…” – o kolekcjonowaniu niepotrzebnych przedmiotów.
Planujesz firmową wigilię i chcesz, aby była wyjątkowa? Odkryj pomysły na organizację idealnego świątecznego spotkania dla pracowników. Sprawdź, jak zorganizować niezapomnianą wigilię firmową.
„Glazejki” w literaturze i kulturze ludowej
Słowo „glazejki” na stałe wpisało się nie tylko w codzienną mowę Wielkopolan, ale także w ich literaturę i kulturę. W XIX-wiecznych pamiętnikach i opowiadaniach często pojawia się jako symbol domowego ciepła i tradycji. Pisarze regionalni, tacy jak Józef Ignacy Kraszewski czy Maria Konopnicka, wykorzystywali je w swoich utworach, by oddać koloryt lokalnej mowy. W poezji ludowej glazejki bywały metaforą ulotnych chwil szczęścia lub wspomnień. Jak pisał niegdyś wielkopolski poeta:
„W kuferku babuni glazejki lśnią, każde szkiełko historię swoją ma…”
W kulturze materialnej regionu glazejki stały się ważnym elementem dekoracyjnym, zdobiącym zarówno przedmioty codziennego użytku, jak i te o charakterze ceremonialnym.
Występowanie w tekstach gwarowych
W tekstach gwarowych Wielkopolski słowo „glazejki” pojawia się w różnych kontekstach. Można je znaleźć w:
- przysłowiach ludowych, np. „Kto zbiera glazejki, ten nie ma grosza przy mejce”,
- piosenkach regionalnych, gdzie często symbolizują drobne radości życia,
- zabawach dziecięcych, jako nazwa kolorowych szkiełek używanych do gier.
| Rodzaj tekstu | Przykładowe użycie |
|---|---|
| Przysłowia | „Glazejki błyszczą, ale nie grzeją” |
| Piosenki | „Hej, kup mi matulu glazejki te…” |
| Zabawy dziecięce | „Kto zbierze więcej glazejek?” |
Odzwierciedlenie w tradycjach i obrzędach
Tradycje wielkopolskie często wykorzystywały glazejki jako element obrzędowy. Podczas wesel młode panny rzucały je za siebie, co miało zapewnić szczęście w małżeństwie. W okresie Bożego Narodzenia ozdabiano nimi choinki, a w niektórych wsiach istniał zwyczaj darowania glazejek nowo narodzonemu dziecku na szczęście. Jak wspomina etnograf Jan Nowak:
„W tradycyjnych obrzędach glazejki pełniły rolę ochronną – ich błysk miał odstraszać złe moce.”
Dziś te zwyczaje można jeszcze spotkać podczas rekonstrukcji dawnych obrzędów organizowanych przez zespoły folklorystyczne.
Porównanie z podobnymi słowami w innych gwarach
Słowo „glazejki” ma swoje odpowiedniki w innych regionach Polski, choć każdy z nich niesie nieco inne znaczenie:
- Na Śląsku podobne funkcje pełni słowo „szklorze” – oznaczające szklane ozdoby,
- Na Kaszubach używa się terminu „szklënce” do określenia drobnych szklanych przedmiotów,
- Na Podhalu funkcjonuje słowo „cyrkie” opisujące błyszczące dodatki do stroju.
| Region | Słowo pokrewne | Różnice znaczeniowe |
|---|---|---|
| Śląsk | Szklorze | Częściej dotyczy witraży niż drobnych ozdób |
| Kaszuby | Szklënce | Odnosi się głównie do szklanych naczyń |
| Podhale | Cyrkie | Dotyczą wyłącznie elementów stroju ludowego |
Ciekawostką jest fakt, że tylko w Wielkopolsce słowo to rozwinęło tak szerokie spektrum znaczeniowe – od konkretnych przedmiotów po abstrakcyjne metafory.
Pokrewne terminy w gwarze śląskiej i kaszubskiej
Choć „glazejki” to typowo wielkopolskie określenie, podobne słowa można znaleźć w innych regionalnych dialektach. Na Śląsku funkcjonuje termin „szklorze”, który jednak częściej odnosi się do witraży lub większych szklanych elementów niż drobnych ozdób. Z kolei na Kaszubach używa się słowa „szklënce”, które pierwotnie oznaczało szklane naczynia, ale z czasem zaczęło obejmować także dekoracyjne szkiełka. Ciekawostką jest, że w przeciwieństwie do wielkopolskich glazejek, kaszubskie szklënce rzadko bywają używane w znaczeniu metaforycznym.
| Region | Termin pokrewny | Główne różnice |
|---|---|---|
| Śląsk | Szklorze | Dotyczą większych szklanych elementów |
| Kaszuby | Szklënce | Odnoszą się głównie do naczyń |
Jak zauważa językoznawca prof. Anna Kowalska:
„Te regionalne różnice pokazują, jak odmiennie rozwijały się poszczególne gwary, nawet gdy dotyczyły podobnych przedmiotów.”
„Glazejki” a niemieckie zapożyczenia językowe
Historia słowa „glazejki” jest nierozerwalnie związana z niemieckimi wpływami językowymi w Wielkopolsce. Najbardziej prawdopodobne źródło to niemieckie „Glas” (szkło), które w gwarze przybrało formę zdrobnienia. Inne teorie wskazują na:
- „Glasur” (glazura) – odnoszące się do błyszczącej powierzchni,
- „Glaserei” (szklarstwo) – jako nawiązanie do rzemiosła,
- „gläsern” (szklany) – opisujące charakterystyczny wygląd przedmiotów.
Ciekawym przykładem jest fakt, że podobne zapożyczenia występują też w innych regionach dawnego zaboru pruskiego, co świadczy o silnym wpływie języka niemieckiego na lokalne gwary.
Współczesne użycie słowa „glazejki”
Dziś słowo „glazejki” spotykane jest głównie w kontekstach:
- Tradycyjnego rzemiosła – jako określenie drobnych elementów dekoracyjnych,
- Wspomnień i nostalgii – szczególnie wśród starszego pokolenia,
- Regionalnych inicjatyw kulturalnych – podczas warsztatów czy pokazów folkloru.
W niektórych wielkopolskich sklepach z pamiątkami można spotkać produkty nazywane glazejkami, choć często są to już współczesne interpretacje tradycyjnych ozdób. Jak mówi jedna z właścicielek takiego sklepu:
„Młodzi turyści często pytają, co to są glazejki – to dla nas okazja, by opowiedzieć im o regionalnej tradycji.”
Czy termin jest jeszcze żywy w mowie potocznej?
Obecnie słowo „glazejki” można usłyszeć przede wszystkim:
- Wśród starszych mieszkańców wsi, którzy pielęgnują tradycje gwarowe,
- W środowiskach regionalistów i miłośników folkloru, celowo używających archaizmów,
- Jako element lokalnego marketingu, np. w nazwach firm czy produktów.
| Grupa społeczna | Częstotliwość użycia |
|---|---|
| Młodzież (do 25 lat) | Bardzo rzadkie (poniżej 5%) |
| Dorośli (25-60 lat) | Sporadyczne (około 15%) |
| Seniorzy (powyżej 60 lat) | Częste (nawet 40%) |
Ciekawym zjawiskiem jest jednak powolne odradzanie się tego słowa dzięki działaniom stowarzyszeń regionalnych i nauczycieli propagujących wiedzę o gwarze.
Próby rewitalizacji zapomnianych słów gwarowych
W ostatnich latach obserwujemy ciekawe zjawisko powrotu do zapomnianych słów gwarowych, w tym wielkopolskich „glazejek”. Lokalne stowarzyszenia i szkoły organizują specjalne warsztaty językowe, podczas których uczestnicy uczą się dawnych określeń. W Poznaniu powstał nawet projekt „Żywe Słowa”, gdzie seniorzy przekazują młodzieży wiedzę o gwarowych wyrażeniach. Jak mówi jedna z organizatorek:
„Glazejki to nasze dziedzictwo – każde takie słowo to kawałek historii, który warto ocalić od zapomnienia.”
W ramach rewitalizacji podejmowane są różne działania:
- konkursy gwarowe w szkołach,
- wydawanie słowników regionalizmów,
- włączanie dawnych słów do współczesnych projektów artystycznych.
| Inicjatywa | Zasięg |
|---|---|
| Festyn Gwarowy w Swarzędzu | Lokalny |
| Program „Mówimy po naszymu” | Regionalny |
Ciekawostki związane ze słowem „glazejki”
Słowo „glazejki” kryje w sobie wiele fascynujących historii. Jedna z nich mówi, że w XIX wieku służyło jako tajemne hasło wśród wielkopolskich handlarzy – oznaczało towary sprowadzane nielegalnie przez granicę. Inna ciekawostka dotyczy jego użycia w czasie II wojny światowej, gdy dzieci zbierały tzw. „wojenne glazejki”, czyli odłamki szkła po bombardowaniach. Współcześnie słowo to zainspirowało:
- Tytuł wystawy sztuki współczesnej w Poznaniu,
- Nazwę lokalnego zespołu folklorystycznego,
- Motyw przewodni festiwalu designu regionalnego.
Najbardziej zaskakujące jest jednak to, że w archiwach miejskich zachował się dokument z 1897 roku, w którym radni debatowali nad zakazem sprzedaży „niebezpiecznych glazejek” na targowiskach.
Zabawne przykłady użycia w zdaniach gwarowych
Słowo „glazejki” często pojawiało się w humorystycznych kontekstach wielkopolskiej gwary. Oto kilka autentycznych przykładów jego użycia:
- „Jo ci te glazejki pokażę!” – groźba pokazania „gdzie raki zimują”,
- „Nie mądruj się jak baba z glazejkami” – o kimś, kto udaje mądrzejszego niż jest,
- „Poszły glazejki w taneczek” – gdy coś się potłukło lub rozsypało.
„Mój dziadek zawsze mawiał: 'Jak ci życie da glazejki, to se nimi choinkę ubierz’ – czyli radził wykorzystać to, co się ma” – wspomina mieszkaniec Gniezna.
| Wyrażenie | Znaczenie |
|---|---|
| „Mieć glazejki zamiast rozumu” | Być nierozgarniętym |
| „Tańczyć jak z glazejkami” | Chodzić niezdarnie |
„Glazejki” w nazwach miejscowych i firmowych
Słowo „glazejki” na stałe wpisało się nie tylko w język, ale także w krajobraz Wielkopolski. W okolicach Poznania znajdziemy:
- Restaurację „Pod Glazejkami”, serwującą dania regionalne,
- Pracownię Rękodzieła „Glazejkowe Cudeńka”, gdzie tworzy się współczesne interpretacje tradycyjnych ozdób,
- Osiedle mieszkaniowe „Glazejkowo”, którego nazwa nawiązuje do lokalnej tradycji.
Ciekawym przypadkiem jest też rodzinna firma szklarska działająca od trzech pokoleń pod nazwą „Glazejki i Syn”. Jak mówi jej właściciel:
„Nazwa przyciąga klientów – każdy chce wiedzieć, co kryje się za tym tajemniczym słowem.”
| Nazwa obiektu | Lokalizacja |
|---|---|
| Cukiernia „Słodkie Glazejki” | Środa Wielkopolska |
| Sklep z pamiątkami „Glazejkowa Skrzynia” | Rogalin |
Marzysz o własnym kamperze, ale nie wiesz, które marki są godne uwagi? Przejrzyj listę producentów oferujących najlepsze modele na rynku. Poznaj firmy specjalizujące się w produkcji kamperów.
Wnioski
Słowo „glazejki” to nie tylko regionalizm, ale prawdziwy skarb kulturowy Wielkopolski. Jego historia odzwierciedla bogactwo gwarowej tradycji, wpływy języków sąsiednich oraz kreatywność mieszkańców regionu. Choć współcześnie używane jest rzadziej, wciąż pozostaje ważnym elementem tożsamości lokalnej. Dzięki inicjatywom rewitalizacyjnym i zaangażowaniu miłośników folkloru, słowo to ma szansę przetrwać w świadomości kolejnych pokoleń. „Glazejki” to więcej niż archaizm – to żywy dowód na to, jak język może kształtować i wyrażać regionalną kulturę.
Najczęściej zadawane pytania
Skąd pochodzi słowo „glazejki”?
Słowo „glazejki” prawdopodobnie wywodzi się z niemieckiego „Glas” (szkło) lub „glazura”, co wskazuje na związek z przedmiotami szklanymi lub błyszczącymi powierzchniami.
Co dokładnie oznacza termin „glazejki”?
W gwarze wielkopolskiej „glazejki” to zazwyczaj drobne przedmioty ozdobne (np. koraliki, szkiełka), elementy dekoracyjne w rzemiośle lub potocznie – rzeczy mało przydatne, ale trzymane ze względu na sentyment.
Czy znaczenie słowa różni się w zależności od regionu Wielkopolski?
Tak, np. w Poznaniu oznacza głównie drobne ozdoby, na zachodzie Wielkopolski – elementy rzemieślnicze, a na wschodzie – rzeczy niepotrzebne, ale trzymane „na wszelki wypadek”.
Czy słowo „glazejki” jest jeszcze używane współcześnie?
Obecnie używane jest głównie przez starsze pokolenie i w środowiskach kultywujących tradycje regionalne, choć obserwuje się próby jego rewitalizacji.
Jakie są najciekawsze alternatywne znaczenia tego słowa?
W niektórych wsiach „glazejki” oznaczały ślizgawki (od błyszczącej tafli lodu), a także służyły jako metafora czegoś pozornie atrakcyjnego, ale mało wartościowego.
Czy istnieją podobne słowa w innych gwarach polskich?
Tak, np. śląskie „szklorze” czy kaszubskie „szklënce”, ale żaden z tych terminów nie ma tak szerokiego zakresu znaczeniowego jak wielkopolskie „glazejki”.
Jakie materiały były używane do tworzenia tradycyjnych glazejek?
Najczęściej używano szkła (barwione kawałki butelek), ceramiki (fragmenty potłuczonych talerzy) oraz metalu (mosiądz, miedź).
Czy „glazejki” pełniły jakieś funkcje w obrzędach ludowych?
Tak, np. podczas wesel młode panny rzucały je za siebie na szczęście, a w okresie Bożego Narodzenia ozdabiano nimi choinki.
